کد مطلب:140560 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:108
برگشتن آل الله از مجلس یزید به خرابه
پس از انقضاء مجلس یزید پلید و منصرف شدن آن مایه فساد از قتل امام سجاد علیه السلام دستور داد غل ها از گردن مردان و ریسمان ها از بازوی زنان گشودند سپس حكم كرد آنها را منزل بدهید تا من رأی خود را بعدا درباره ایشان اعلام كنم.
باری به روایت مرحوم مجلسی در بحار كه از ابن نما نقل می كند مردان اهل بیت دوازده نفر بودند كه در مجلس آن رجس نجس یعنی یزید پلید جملگی با غل و زنجیر بودند و چون از مجلس بیرون آمدند غل ها و زنجیرها از ایشان گشوده شده بود.
مؤلف گوید:
اسامی این دوازده تن در كتب ضبط و ثبت نشده تنها نام امام زین العابدین و حضرت امام باقر علیه السلام كه چهار ساله بودند و عمر بن الحسین و حسن بن حسن و عمر بن حسن به نظر رسیده است.
بهر صورت به نوشته مرحوم قزوینی در ریاض الاحزان پس از آنكه آل الله از بیم قتل نجات یافته و از واهمه كشته شدن آسوده گشتند دوباره به آن خرابه بی سقف برگشته و تمام بانوان و محترمات به یاد جوانان و كشتگان افتادند هر سه چهار زن در گوشه نشستند و بر جگرگوشه های خود بنای ناله و نوحه نهادند و نیز طفلان یتیم سر بزانوی ماتم نهادند و آه دمادم از دل می كشیدند و زنان سینه زنان از آتش فراق جوانان سوزان و باران اشگ از دیدگان مانند سیل ریزان همه خسته
همه درمانده از راه رسیده رنج سفر دیده رنگها پریده و صورت ها زرد و بدنها لاغر شده از بسیاری تازیانه كبود گردیده و از كثرت بی خوابی و گرسنگی توانائی از همه رفته دلها از زندگی سیر و از عمر به این سختی دلگیر شده آرزوی موت می كردند و بخدا مناجات می نمودند
باری به روایت مرحوم مجلسی در بحار كه از ابن نما نقل می كند مردان اهل بیت دوازده نفر بودند كه در مجلس آن رجس نجس یعنی یزید پلید جملگی با غل و زنجیر بودند و چون از مجلس بیرون آمدند غل ها و زنجیرها از ایشان گشوده شده بود.
مؤلف گوید:
اسامی این دوازده تن در كتب ضبط و ثبت نشده تنها نام امام زین العابدین و حضرت امام باقر علیه السلام كه چهار ساله بودند و عمر بن الحسین و حسن بن حسن و عمر بن حسن به نظر رسیده است.
بهر صورت به نوشته مرحوم قزوینی در ریاض الاحزان پس از آنكه آل الله از بیم قتل نجات یافته و از واهمه كشته شدن آسوده گشتند دوباره به آن خرابه بی سقف برگشته و تمام بانوان و محترمات به یاد جوانان و كشتگان افتادند هر سه چهار زن در گوشه نشستند و بر جگرگوشه های خود بنای ناله و نوحه نهادند و نیز طفلان یتیم سر بزانوی ماتم نهادند و آه دمادم از دل می كشیدند و زنان سینه زنان از آتش فراق جوانان سوزان و باران اشگ از دیدگان مانند سیل ریزان همه خسته
همه درمانده از راه رسیده رنج سفر دیده رنگها پریده و صورت ها زرد و بدنها لاغر شده از بسیاری تازیانه كبود گردیده و از كثرت بی خوابی و گرسنگی توانائی از همه رفته دلها از زندگی سیر و از عمر به این سختی دلگیر شده آرزوی موت می كردند و بخدا مناجات می نمودند